در مسیر کوه “رووش” – عکس: مسعود شریفی
سخنرانی رئیس دانشگاه آزاد سقز:
“درونمایه عرفانی ادبیات کردی” در وزارت خارجه ایران
سومین نشست شعرخوانی «به صرف شعر» با عنوان «شعر و مفاهیم آن، زبان صلح، اعتدال و همبستگی در کردستان»، عصر یکشنبه 21 دی ماه به همت کتابخانه تخصصی وزارت امور خارجه با چند تن از دیپلمات ها و کارشناسان وزارت خارجه در محل این کتابخانه برگزار شد.
به گزارش شارنیوز سخنرانان این جلسه عبارت بودند از: سیدعلی موجانی، مدیر کتابخانه تخصصی وزارت امور خارجه، دکتر اسماعیل شمس، مدیر گروه
دانشنامه کرد، دکتر اسماعیل شمس، مدیر گروه دانشنامه کرد، ابوالقاسم مؤیدزاده، شاعر کرد مقیم مهاباد، بیژن ارژن، رباعی‌سرای کرمانشانی و دکتر شهباز محسنی، رئیس دانشگاه سقز.
موضوع سخنرانی دکتر محسنی «درونمایه عرفانی ادبیات کردی» بود. وی گفت: برای ما بسی مایه مباهات است که برانگیزاننده مولانا و مشوق او در خلق مهم‌ترین اثر فکری و عرفانی جهان، یعنی مثنوی معنوی حسام‌الدین چلبی، از شاعران کرد اطراف ارومیه فعلی در قرن هفتم هجری بوده است.
وی ادامه داد: مولانا خالد شهرزوری، در سلیمانیه که بوده با پای پیاده از ایران، افغانستان و شبه قاره گذشته و پس از 14 ماه سفر به دهلی رسیده تا در خدمت شخصیت شاه عبدالله دهلوی تلمذ کند. آنگاه می‌گوید:
خالدا، گر نیستی دیوانه و صحرا نورد
تو کجا و کابل و غزنین و خاک قندهار
محسنی با بیان اینکه ایران قلب جهان است، اظهار داشت: ایران به لحاظ فرهنگی، پرچمدار تمدن اسلامی است و من متاسفم که ابن خلدون در قرن 9 اعلام کرد که صدای شکستن استخوان‌های تمدن اسلامی را می‌شنوم، اما امیدواریم با همکاری و همبستگی حاصل از درک شرایط کنونی و نیز رویکرد مسئولان بخش مطالعاتی و پژوهشی وزارت خارجه و سایر دستگاهها دوباره صدای این تمدن از ایران شنیده شود.
رئیس دانشگاه سقز خاطرنشان کرد: اطلاعات ما درباره کردها در قبل از اسلام مجهول است، اما بعد از اسلام، اطلاعات ما از این مردمان واضح‌تر است و کاملاً آشکار است که آنان به عنوان عامل پشتیبان در خدمت اسلام هستند. صلاح‌الدین ایوبی برای شور و نشاط، ترجمه شاهنامه از فارسی را در میان سربازانش توزیع می‌کند تا در بین آنها شور ایجاد کند. با آنکه آثار ادیان باستان و رومی در میان کردها، رسوخ کرده بود، اما با افول مسیحیت و طلوع اسلام، کردها از آن حمایت کردند و کوشیدند. البته با ظهور تصوف، کردها از آن استقبال کردند و می‌شود گفت که تجربه‌های دینی آنان، توام با رسوخ در روش‌های عارفانه است.
محسنی در ادامه این بحث خود اظهار داشت: نبود یک الفبای واحد در ادبیات کردی تاثیر بدی گذاشته است. کردها در ایران به فارسی می‌نویسند، در ترکیه از الفبای لاتین استفاده می‌کنند و در آسیای میانه از خط سیریلیک. در حالی که باید برای استانداردسازی ادبیات کردی تلاش کرد؛ چرا که ادبیات مدون کردی از قرن 11 میلادی شروع شده است، اما متاسفانه به دلیل نگرش‌های ناسیونالیستی و کمی ارتباطات کردها، هنوز صاحب یک الفبای واحد نیست.
کد خبر: 12399
به اشتراک بگذارید:
