کارگاه توان افزایی سواد و اخلاق زیست محیطی به کار خود پایان داد
انجمن ژینگه پاریزان با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست استان کردستان اولین کارگاه طرح “سیپای” خود را با محوریت اخلاق زیست محیطی، اصلاح الگوی مصرف آب و مدیریت آب در مصارف کشاورزی و خانگی طی روزهای 30 دی تا 2 بهمن در سالن ارشاد اسلامی برگزار کرد.
این کارگاه که با استقبال خوبی از سوی دوستداران محیط زیست و معلمان مواجه شد بطوریکه حضور در کارگاه به مثابه ی کلاسهای ضمن خدمت برای معلمان محسوب شد و طبق گفته ی برگزارکنندگان این کارگاه جامعهی هدف، دهیاران، ورزشکاران، فعالان محیط زیست و معلمان بودند.
انجمن ژینگه پاریزان با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست طی سه روز برگزاری کارگاه از اساتید شهرستان و استان برای ارائه ی مقالاتی در این خصوص دعوت بعمل آورده بودند.
سخنرانان روز اول 30 دی ماه و عنوان مقاله های ارائه شده:
صابر زارعی سخنران ویژه، علی اکبر عاملی فر(شناخت زیست محیط)،محمد رضا رضوانی آب و اهمیت آن، آرام محمدپور در رابطه با کشاورزی پایدار مطالبشان را ارائه دادند.
1م بهمن روز دوم برگزاری کارگاه:
فرزاد مجیدی( مدیریت پسماند)،آوات مولایی (اخلاق زیست محیطی)،آزاد امینی (روانشناسی)،ابراهیم همت بلند (اهمیت منابع طبیعی و اولویت آب)
2م بهمن و روز پایانی برگزاری کارگاه:
سخنران اول: عزیز مرزی( اهمیت محیط زیست و عوامل موثر بر تخریب آن) مرزی اهمیت محافظت از محیط زیست و اهمیت آموزش نهادهای مدنی در حفظ محیط زیست و بخشهای مسوول در برابر محیط زیست همانند دولت و رسانه و انجمنها و بحرانهای زیست محیطی ناشی از عدم مشورت با کارشناسان محیط زیست در رابطه با طرحهای عمرانی کلان – شکار و سهمیه زیاد فشنگ برای شکارچیان- قاچاق حیوان) را مورد بررسی قرار داد.
سخنران دوم دکتر کرمی:
“بحران مدیریت منابع آب با تأکید بر حوضه آبریز دریاچه ارومیه” عنوان سخنرانی دکتر کرمی بود. به گفته ی وی:
بخش عظیمی از جوامع بشری از دسترسی به آب سالم و بهداشتی محروم‌اند یعنی حدود 1 میلیارد نفر. از طرفی دیگر مقایسه موقعیت جغرافیایی جمعیت و تراکم سکونتگاه‌های انسانی و توزیع و پراکنش جغرافیایی منابع آب شیرین قابل‌دسترس به گونه‌ای نابرابر و نامتعادل صورت پذیرفته که این امر حساسیت توجه به مدیریت صحیح منابع آبی را چند برابر نموده است. بدون شک مدیریت صحیح، خردمندانه و کارآمد منابع آبی با میزان توسعه‌یافتگی جوامع رابطه‌ای مستقیم دارد. در ایران به دلیل قرارگیری در منطقه اقلیمی خشک و نیمه‌خشک به نظر می‌رسد بحران کم‌آبی چندان دور از انتظار نیست لیکن آنچه بر وخامت موضوع می‌افزاید و شاید بتوان گفت از بحران کم آبی خطرناک‌تر است بحران مدیریت منابع آب است که متأسفانه تاکنون برنامه‌ای دقیق و جامع در این رابطه ارائه نشده و غالباً برخوردها موضعی و مقطعی بوده است. مثال بارز و گویای آن‌که در حال حاضر در حال تبدیل به یک بحران نه‌تنها کشوری بلکه منطقه‌ای و جهانی است شرایط اسف‌بار دریاچه ارومیه است که تاکنون برنامه‌ای کامل در این رابطه وجود ندارد.
سخنران سوم دکتر مهدی رضایی بود و عنوان سخنرانی وی اخلاق زیست محیطی و تحلیلی بر دریاچه ارومیه بود.
سومین روز از کارگاه در ساعت ۱۳ روز جمعه با اهدای لوح تقدیر به سخنرانان به کار خود پایان داد.
پس از به پایان رسیدن این کارگاه آموزشی و باتوجه به اینکه شهرستان سقز نیز در حوزه ی آبریز دریاچه ارومیه قرار گرفته است در مورد وضعیت این دریاچه و تبعات زیست محیطی آن و تاثیر آن بر کشاورزی سقز گفتگویی با دکتر کرمی عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور داشتیم که وی در این رابطه به شارنیوز گفت:
بر اساس تحقیقات انجام‌شده حوضه آبريز درياچه اروميه واقع در شمال غرب ايران با مساحت 51876 کیلومترمربع یکی از شش حوضه آبريز اصلي کشور است. اين حوضه بین استان‌های آذربايجان غربي (46%)، آذربايجان شرقي (43%) و كردستان (11%) قرار دارد. درياچه اروميه به‌عنوان بزرگ‌ترین درياچه داخلي ايران و از مهم‌ترين و باارزش‌ترین اكوسيستم‌هاي آبي ايران و جهان به شمار مي‌آيد. اكوسيستم اين درياچه نمونه‌اي شاخص از يك حوضه آبريز بسته است که كليه رواناب‌هاي جاري در رودخانه‌هاي حوضه به آن تخليه مي‌گردد.
وی در ادامه گفت: بر اساس مطالعه‌ای که توسط برنامه محیطی سازمان ملل (UNEP)صورت پذیرفته تا سال 2011 ، 28 سد به‌صورت فعال، 16 سد در حال ساخت و مطالعات ساخت 19 سد دیگر در حوضه دریاچه در حال انجام است. به استناد این مطالعات 65 درصد کاهش آب دریاچه ناشی از نوسانات اقلیمی و کاهش بارش در منطقه و 25 درصد نیز ناشی از ساخت بی‌رویه سدها و 10 درصد نیز به‌واسطه کاهش بارندگی بر روی حوضه دریاچه بوده است. به‌علاوه محدوده وسیعی از اطراف دریاچه به زراعت آبی، باغداری و … اختصاص‌یافته است. علاوه بر آن، حفر بی‌رویه و غیرقانونی چاه‌ها عمیق و نیمه عمیق را نیز باید به این لیست اضافه نمود.
به‌طورکلی نوسانات اقلیمی، ساخت بی‌رویه سدها در حوضه دریاچه، استفاده وسیع منابع آبی در بخش کشاورزی، کاهش بارندگی، استفاده بی‌رویه و بعضاً غیرقانونی از آب‌های زیرزمینی از عوامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه محسوب می‌شوند. همان‌گونه که ملاحظه می‌شود به‌جز عامل نوسان اقلیمی کلیه دلایل ذکرشده به مدیریت منابع آبی مربوط بوده و درواقع ناشی از عملکرد نامناسب مدیران در تعامل با شرایط زیست دریاچه است. کرمی در ادامه افزود: درنهایت به‌منظور احیای دریاچه و جلوگیری از بروز فاجعه بزرگ زیست‌محیطی راهکارهایی نیز ارائه‌شده است که اهم آن‌ها عبارت‌اند از:
1- انتقال آب از یک حوضه دیگر (حوضه باب و رودخانه ارس)
2- انتقال آب از دریای خزر
3- تعیین و تخصیص میزان حقابه دریاچه
4- کاهش دادن و جلوگیری از توسعه اراضی زراعی آبی و باغات در اطراف دریاچه
5- استفاده از شیوه‌های باروری ابرها بر روی حوضه دریاچه
به‌طورکلی راه‌حل‌های ارائه‌شده هرکدام با چالش‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زیادی روبرو بوده و نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق، همه‌جانبه، سیستماتیک و کل‌نگر است.
کرمی در پایان گفت:
به طور کلی تاثیر خشک شدن دریاچه بر کشاورزی منطقه ی ما به میزان خشک شدن دریاچه و جهت باد غالب منطقه (فرسایش بادی) وابسته است. در حال حاضر چنین خطری دامنگیر اراضی کشاورزی و باغات در محدوده بلافصل دریاچه است. اما بدون تردید تبعات جانبی و افتصادی منفی ایجاد شده بر شرایط جغرافیایی کل منطقه شمال غرب و نیز شهرستان سقز تاثیر حواهد گذاشت.
شایان ذکر است چهار رودخانه چم سقز، چم آدینان، چم خورخوره و چم ساروق نیز جزو حوزه ی آبریز دریاچه ی ارومیه هستند.
کد خبر: 17818
به اشتراک بگذارید:
