استاد اردشیر کامکار در سقز
سیزدهمین سالگرد فراق ژیلا حسینی
چند نمونه از اشعار ژیلا حسینی
“میوانداری”
سێ تارێک وسێ گۆرانی وسێ په‌ڕه‌شێعری دڵداری
یه‌کیان ناسی وبوون به‌دۆستی گیانی گیانی
به‌یه‌که‌وه‌ژوورێکیان گرت
له‌وژووره‌شدا میوانداری شاخ وبیروتاسه‌یان کرد.
شه‌وتابه‌یان ئه‌م ده‌ستی ئه‌وی ئه‌گووشی
ئه‌وده‌ستی به‌سه‌ر ئه‌ویتریاندا ئه‌هێنا
ئه‌میان بیلبیله‌ی چاوی خۆیان بۆدانابوون
ئه‌وی تریان جگه‌ره‌ی جه‌رگ
بۆبه‌یانی هیچیان وه‌ک خۆیان نه‌مابوون
هه‌رئه‌وشه‌وه به‌قه‌دعومرێ چاوه‌ڕوانی باڵایان کرد
تێک ئاڵان وچی به‌جێ ما؟
خۆره‌تاوی عه‌شق وجوانی.
چاوله‌چاوت ناترووکێنم
نیگام چۆله‌که‌ی ترساوی بێ لانه‌یه
هه‌ربه‌ته‌نیا
له‌نێدارستانی چڕی نیگای تۆدا
ئارام ئه‌گرێ
سه‌یرم بکه
چاوله‌چاوم مه‌ترووکێنه هه‌تاکوو شه‌و
چونکه چاوم
چه‌ندماندووبێ
چه‌ندبێزارودڵشکاوو وسه‌دپاره‌بێ
هه‌رشه‌ودابێ
چیرۆکێکی تازه‌ی پێیه‌و
مه‌له‌کانی دارستانی نیگات
به‌ئارامی ئه‌کاته‌خه‌و.
“له‌وڵامی شێرکۆبێ که‌س دا وتراوه”
تۆمنت به‌شێعرسپارد
من تۆ به‌وخه‌ونه
سه‌وزانه‌ی
به‌باڵای شێعره‌کانته‌وه
ئه‌یانبینم
تۆ عاشقی وسووتاندنت
بۆره‌وادیم و
شه‌ونخوونی وئازاری
بێ بڕانه‌وه
من ئارامی،ئۆخژن
هه‌توان
حه‌سانه‌وه.
—–
“ئاواز”
که په‌نجه‌ی شووش وناسکت
له‌سه‌رسێ تاری سه‌رسنگت
هاتنه‌سه‌ما
وه‌ک بزانی
چرپه‌ی چه‌ن راز
خورپه‌ی نیاز
شه‌پۆلی چه‌ن ئاواتی دوور
خزابێته کونجی دڵم
که له‌پڕ ده‌نگت هه‌ڵهێنا
چه‌نده‌ماسی حه‌زوتاسه‌ی
ده‌ریای ده‌روونم ورووژان
چه‌نده‌وردیله‌ی نێو هه‌ستم
که‌وتنه‌سه‌ما؟…
من نازانم
به‌ڵام ئه‌وه‌نده‌ئه‌زانم
نه‌ئه‌وشه‌وه، نه‌شه‌وانی دوای ئه‌وشه‌وه‌ش
له‌بیری من نه‌چوویته‌وه
بیرت وه‌کووپه‌پووله‌ی راز
به‌ده‌ورشه‌می خه‌ونه‌کانما
ئه‌خولێته‌وه.
—-
“کۆست”
“به‌هاره” ئه‌مساڵ به‌هار خه‌مینه
ده‌شت وده‌روکێو سیما خه‌مینه
نه “جمه”ی خه‌ڵکه ، نه “فڕه”ی مه‌له،نه “نوزه”ی ژینه
نه شنه‌ی داروهاژه‌ی روباروبزه‌وکه‌نینه
هاواره..داده…گریانه…شینه
“به‌هاره رۆڵه‌م” به‌هار خه‌مینه
کۆستی هه‌ڵه‌بجه‌و مه‌رگی ئه‌وینه.
—-
“که‌له‌بچه”
تاڵێ له په‌لکه‌زێڕینه‌ی یاده‌کانتم
به‌ست به‌قامکی شێعرێکه‌وه
بۆوه‌ی هه‌رکاتێک ئه‌ی بینم،
موچڕکی ئۆخه‌ی وخۆزگابێ به‌دڵماو
به‌رگه‌ی خه‌می دووریت بگرم.
ئێستا ئه‌وتاڵه زێڕکه‌فته هه‌ڵکشاوه
که‌له‌بچه‌یه‌وله‌مه‌چه‌کی هه‌ناسه‌کانم ئاڵاوه
چه‌ند بجووڵێم زیاتر له‌گیانم توند ئه‌بێ و
له خه‌زانی خۆشه‌ویستی وگڕ بارانی دووری تۆدا
ئۆخه‌ی ژاکا… خۆزگه‌م به په‌لکه‌زێڕینه.
—–
“بیره‌وه‌ری”
که‌سۆڕه‌بی
پرچی خاوی باوه‌شێن که‌ر
ئه‌کاته په‌یکی نامه‌به‌ر
گوڵاوێکی ماچێکی شیرین
ئه‌کاته ده‌م خاکی دڵبه‌ر..
کاتێ هه‌تاو
ملوانکه‌ی زێڕ، ئه‌کاته مل شاخی یاخی
به‌ده‌م سرود وگۆرانی وهه‌ڵپه‌ڕکێوه
کراسێکی زه‌ردوسووری ئاودامانی ئه‌کاته‌به‌ر،…
دڵی خۆزگه‌م
به‌ئاواتی گوڵێکه‌وه دائه‌خورپێ
له‌ئێواره‌ی زستانێکی کپ ومۆندا
تکه‌ی ئاوه‌نگی ته‌نیایی
تکایه سه‌رگۆنای ئاهه‌نگی هه‌ڵپه‌ڕکێ
پرچی کاڵی تاسه‌کانی ، بوون به‌ده‌سماڵی سه‌رچۆپی
دڵی ته‌نگی بووبه‌خه‌ڵاتی کێ به‌رکێ!
کد خبر: 4699
به اشتراک بگذارید:
دستش درد نکنه
پاسخ دهید
بژی کوردوکوردستان
پاسخ دهید